Een onwaarschijnlijk slachtoffer van de handelsoorlog tussen de VS en China: de Thaise rubbermarkt

De afgelopen jaren zijn moeilijk geweest voor Rattana Kaewsuan, en het lijkt erop dat de zaken nog veel erger zullen worden.

De 60-jarige vrouw is eenrubbertapper, een vermoeiende klus in de beste tijden.
De hele nacht door, in ploegendiensten van twaalf uur, op donkere plantages vol muggen en slangen, schraapt Rattana zorgvuldig een kanaal zodat het sap uit de rubberboom kan stromen, in een omgekeerde kokosnootschaal.
Maar de melkwitte vloeistof is nu zestig procent minder waard dan vijf jaar geleden.
Nu de rubberprijzen op een historisch dieptepunt staan, is het geld dat ze verdient nauwelijks genoeg om te overleven.
En alsof dat nog niet erg genoeg is, lijkt de handelsoorlog van de Amerikaanse president Donald Trump de prijzen nog verder te zullen drukken.
Helaas heeft Rattana geen keus. ‘Ik moet het doen,’ zegt ze tegen mij. "Ik heb geen ander werk dat ik kan doen. Op mijn leeftijd heb ik geen andere keus."
Het is niet zo dat de tarieven van president Trump op Rattana of Thailand gericht zijn.
Maar Thailand, als de grootste producent van natuurlijk rubber ter wereld, is een belangrijke leverancier van de Chinese autohandel, en dat staat precies in het midden van het vizier van de Amerikaanse president.
Iets verderop verzamelt een plaatselijke tussenpersoon vaten rubbersap van de tappers.
De vaten worden getest op kwaliteit en vervolgens in een enorme tank gestort, wachtend op verzameling door degenen die ze naar het buitenland zullen verschepen.
Ze hebben jarenlang te kampen gehad met dalende prijzen als goedkopere synthetische stoffenrubberoverspoelde de markt, en het overaanbod van producenten in Thailand, Maleisië en Indonesië duwde de markt omlaag.

De productieprijs is momenteel hoger dan de marktprijs, waardoor er geen winstmarge overblijft, en nu zijn ze bezorgd dat Amerikaanse tarieven de enige bloeiende markt zullen afsluiten.

"Er zal binnenkort geen rubbertapper meer zijn. Ze zullen stoppen omdat de lonen het niet waard zijn, omdat de prijzen dramatisch blijven dalen. Zelfs nu is het erg moeilijk om rubbertappers te vinden die het werk kunnen doen", zegt Pichai Chasawat, manager van een lokale rubberfactor.
Dit punt wordt goed geïllustreerd in het Rayong-magazijn van Thai Huarubber, een van de grootste rubberexporteurs van het koninkrijk.
Bij de deur van de holle opslagruimte liggen enkele tonnen gecomprimeerde rubberen platen van topkwaliteit.
De stapels zijn bestemd voor de Verenigde Staten voor gebruik in raceautobanden, wielen voor commerciële straalvliegtuigen en andere zeer specifieke industrieën.
In het midden van de kamer staat een tweede grotere stapel voor huishoudelijk gebruik in Thailand.
En achter in de kamer, tot aan het plafond opgestapeld, ligt het rubber dat bestemd is voor China, minstens twintig maal de hoeveelheid die naar de rest van de wereld wordt geëxporteerd, een essentieel handelsartikel in de Chinese productie en infrastructuurontwikkeling.
In de fabriek wassen, reinigen en sorteren honderden immigrantenarbeiders uit Cambodja en Myanmar rubberplaten van plantages in heel Rayong.
Al deze middelen van bestaan ​​staan ​​ook op het spel, nu hun werkgever, Thai Hua, de impact van de tarieven van Trump op hun sector tegen elkaar afweegt.
Maar de handelsoorlog dwingt Thailand ook partij te kiezen, en nu het merendeel van hun export één kant op gaat, is het duidelijk wie er op de lange termijn bij zal winnen.
Korakod Kittipol is Executive Vice President bij Thai Hua en wil graag zijn klantenbestand in zowel China als Amerika behouden, maar hij weet ook dat naarmate de handelsoorlog escaleert, dit steeds moeilijker zal worden.
“Als je wilt overleven met je bedrijf, en de belangrijkste markt voor je bedrijf is de VS, betekent dit dat je in beweging moet komen en je strategie moet veranderen”, zegt hij, verwijzend naar het feit dat hij het zich kan veroorloven om Amerikaanse zaken te verliezen, maar niet dat in China.
Het is onwaarschijnlijk dat Donald Trump veel aandacht heeft besteed aan de Thaise rubbertappers, en ook niet of hij zich zou laten beïnvloeden als hij de precaire aard van hun industrie kende, maar naarmate hij de voorwaarden van zijn handelsoorlog met China uitbreidt, beginnen er slachtoffers te vallen. en op de huidige mondiale markten zullen ze ver verwijderd zijn van de markten waarop hij zich had willen richten.